Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki Gmina Jasienica Rosielna

Unia Europejska

Kościół w Jasienicy Rosielnej

Pięknym zabytkiem jest usytuowany na wzgórzu wśród drzew barokowy, drewniany kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z 1770 r., fundacji Marianny i Ignacego Załuskich, herbu Junosza, których portrety do dzisiaj znajdują się w świątyni. Wspomniany kościół nie był pierwszą świątynią, niestety dowodów potwierdzających czas wzniesienia pierwszego kościoła nie ma ale wiadomo, że nosił on wezwanie Narodzenia Najświętszej Marii Panny i usytuowany był w niżej leżącej części wsi, w sąsiedztwie rzeczki Rosielnej, w miejscu gdzie obecnie wznosi się kapliczka św. Floriana i służył parafii do II połowy XVIII wieku.  

W roku 1770 wzniesiony został nowy kościół, który wkrótce przejął funkcję świątyni parafialnej. Kościół ten wzniesiono na nowym miejscu, położonym na wzniesieniu, ok. 200 m od starego kościoła parafialnego, przy drodze w kierunku Orzechówki i Brzozowa. Akt konsekracji obecnego kościoła dokonał biskup przemyski Antoni Gołaszewski w 1798 roku. Pierwsze surowe, nie polichromowane wnętrze kościoła wypełniło bogate wyposażenie snycerskie obejmujące: rokokowe ołtarze, konfesjonały, ambonę, ławki kolatorskie oraz prospekt organowy. Całość wnętrza była utrzymana w czarno-złoto-srebrnej kolorystyce, kontrastującej z jasną barwą drewnianych, zrębowych ścian. Na zewnątrz kościół w swej pierwotnej postaci właściwie niewiele różnił się od jego stanu obecnego. 

Jedyna zasadnicza różnica uwidaczniała się w odmiennym do obecnego pokryciu dachowym, ponieważ do roku 1881 dachy świątyni pokryte były gontem. W swej pierwotnej postaci kościół przetrwał do 1870 roku, kiedy to zmianie uległ wystrój wnętrza. Ściany i stropy zostały pokryte iluzjonistyczną polichromią autorstwa Jana Tabińskiego, doskonale współgrającą z późnobarokową architekturą świątyni. Zmiany kolorystyczne objęły także ruchomości, w tym ołtarze i ambonę. W roku 1881 we wnętrzu świątyni z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Jana Samockiego w miejsce starej, kamiennej posadzki, położono nową – terakotową, wykonano także obecny, kamienny mur oporowy, stabilizujący zachodnia cześć placu kościelnego oraz wzniesiono zachowany do dzisiaj parkan. W okresie międzywojennym zmodernizowano i częściowo powiększono prospekt organowy, a na plac kościelnym wzniesiono kamienną, parawanową dzwonnicę. Dzwonnica ta pomieściła trzy dzwony, ufundowane w 1927 roku przez mieszkańców Jasienicy w miejsce wcześniejszych, zarekwirowanych przez władze austriackie w okresie I wojny światowej oraz zachowany z pożogi wojennej piętnastowieczny dzwon fundacji Kamienieckich.

II wojna światowa świątyni jasienickiej nie wyrządziła większych strat. Jedynym wyjątkiem była rekwizycja dzwonów, które zdjęto 8 września 1941 roku oprócz zachowanego do dzisiaj dzwonu gotyckiego z końca XV wieku, natomiast 10 września tegoż roku przewieziono je na plac koło brzozowskiego gimnazjum, skąd trafiły na przelanie.W 1960 roku wzmocniono i uzupełniono podmurowanie świątyni, które następnie pokryto tynkiem. Rok później wprowadzono instalację elektryczną, a w roku następnym skanalizowano teren wokół kościoła. Wymieniono zewnętrzny szalunek ścian, stolarkę okienną oraz częściowo drzwiową, dokonano naprawy pokrycia dachowego, hełmów wież oraz wykonano nowe krzyże na wieżach. Później przy udziale mieszkańców Jasienicy Rosielnej przemalowano polichromię ścian i stropu, a także wyposażenie ruchome wnętrza świątyni. Z biegiem lat wykonano wiele prac remontowych i konserwacyjnych, jednak wyposażenie wnętrza kościoła pochodzi z czasów jego budowy, czyli z roku 1770, a jej centralnym motywem zdobiący wnętrze jest ołtarz główny.

Zegar

Imieniny

Linki

Detektor burzy

Ostrzeżenie meteorologiczne

Krajowa mapa zagrożeń bezpieczeństwa

Monitoring rzek

Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego

Instytut Ochrony Środowiska